Zaimki dzierżawcze w celowniku i bierniku

Zaimki dzierżawcze w celowniku i bierniku w języku niemieckim

Wracamy do Ciebie z kolejną porcją informacji na temat zaimków. To nie pierwszy raz, kiedy będziemy o nich rozmawiać, więc jesteśmy przekonani, że gramatyka niemiecka już Cię nie stresuje. 😉 Nasze dzisiejsze spotkanie poświęcimy zaimkom dzierżawczym, czyli takim, które służą do wyrażania przynależności. Gdy je opanujesz, będziesz mógł powiedzieć kolegom z pracy, który kubek należy do Ciebie i pochwalić się, że ten piękny samochód na parkingu jest Twój. W rezultacie porozumiewanie się ze znajomymi zza zachodniej granicy stanie się znacznie łatwiejsze. Nie ma na co czekać. Do dzieła!

Co to są zaimki dzierżawcze?

Zaimek dzierżawczy (Possessivpronomen) to niemieckie słowo zastępujące rodzajniki. Za pomocą zaimków dzierżawczych wyrażasz, że coś należy do danej osoby. Opisujesz połączenie między osobami i rzeczami.

Dzięki zaimkom dzierżawczym można wyrazić przynależność. Można powiedzieć, co należy do kogo:

• Das ist mein Auto (= Das Auto gehört mir, du drückst also einen Besitz aus).

To jest mój samochód (= Samochód należy do mnie, więc wyrażasz posiadanie).

• Das ist mein Haus (= In diesem Haus wohne ich).

To jest mój dom (= mieszkam w tym domu).

• Mein Zug fährt um 17.00 Uhr (= Mit diesem Zug muss ich fahren).

Mój pociąg rusza o 17.00 (= muszę jechać tym pociągiem)

Gdzie znajdują się zaimki dzierżawcze?

Zaimki dzierżawcze, podobnie jak rodzajniki nieokreślone i określone, należą do towarzyszów rzeczownika i nie można ich używać samodzielnie. W niemieckich zdaniach są one zawsze używane w połączeniu z rzeczownikiem.

Jakie są zaimki dzierżawcze?

W języku niemieckim każda osoba ma swój zaimek dzierżawczy. Tutaj możesz zobaczyć zestawienie różnych osób i odpowiadających im zaimków dzierżawczych:

Podmiot stojący z zaimkiem dzierżawczym może być rodzaju męskiego, żeńskiego lub nijakiego. Jego rodzaj określa końcówkę zaimka dzierżawczego. Te cechy podmiotu decydują o końcówce:

• płeć (rodzaj męski „der”, żeński „die” lub nijaki „das”),
• liczba (pojedyncza lub mnoga),
• przypadek (Nominativ, Genitiv, Dativ, Akkusativ).

Czy zaimki dzierżawcze są odmieniane?

Zaimki dzierżawcze podlegają odmianie. Oznacza to, że do formy podstawowej z pierwszej tabeli dodajesz odpowiednią końcówkę.

Mała wskazówka: Czy pamiętasz odmianę rodzajnika określonego? Zaimki dzierżawcze otrzymują 1:1 takie same końcówki jak rodzajniki określone! Znasz już zaimki dzierżawcze w Nominativie. Dziś poznasz ich deklinację w Akkusativie i w Dativie.

Deklinacja jest taka sama dla wszystkich zaimków dzierżawczych! To dobra wiadomość, prawda? Jeśli więc chcesz odmienić pozostałe zaimki dzierżawcze, po prostu dodaj odpowiednie końcówki.

Uwaga: Wyjątek “euer”

Krótkie słówko „euer” jest szczególnym przypadkiem. Tutaj trzeba rozróżnić, czy używamy „euer” z końcówką czy bez.

Jak widać w tabeli, zaimki dzierżawcze w Nominativie liczby pojedynczej rodzaju męskiego i w Nominativie/Akkusativie liczby pojedynczej rodzaju nijakiego są bez końcówek. Oznacza to:

• Wie ist euer Freund? – Jaki jest wasz przyjaciel?

Z końcówką powiesz:

• Erzählt mir von eurem Freund! – Opowiedzcie mi o swoim przyjacielu!

Rzeczownik „przyjaciel” jest tu w Dativie w liczbie pojedynczej rodzaju męskiego. Potrzebujemy więc końcówki „-em”. Przy takiej końcówce zaimek dzierżawczy zmienia się z „euer” na „eur + końcówka”.

Jak wybrać właściwy zaimek dzierżawczy?

Wybór zależy od tego, kto jest „właścicielem”. Spójrz na poniższy przykład:

Das ist Markus. Er trifft sich mit seinem Freund.

To jest Markus. Spotyka się ze swoim przyjacielem.

„Markus” jest “właścicielem” przyjaciela. „Markus” występuje w trzeciej osobie liczby pojedynczej i jest rodzaju męskiego – zaimek osobowy to zatem „er”. Zaimek dzierżawczy dla „er” to „sein” (zerknij do naszej tabeli).

Jak widzisz, rzeczownik bezpośrednio po nim wpływa na końcówkę zaimka dzierżawczego. Czyli to, co należy do Markusa w konkretnym przypadku: przyjaciel, który jest rodzaju męskiego (der), jest w liczbie pojedynczej i w Dativie. Dlatego też zaimek dzierżawczy ma końcówkę „-em”.

Zaimki dzierżawcze w celowniku i bierniku w niemieckim – praktyka czyni mistrza

Nie było tak źle, prawda? Wiesz już, jak odmieniać zaimki dzierżawcze w celowniku i bierniku. Pamiętasz, że tworzą idealny duet z rzeczownikiem i w zdaniu znajdują się tuż przed nim. Jeśli masz jeszcze pewne wątpliwości, nie martw się. Praktyka czyni mistrza, dlatego zapraszamy Cię na nasz kurs niemieckiego online na poziomie podstawowym. Wrócimy tam do tego zagadnienia i połączymy je ze słownictwem dotyczącym przyjaźni.

Nie narzucamy Ci sztywnych godzin zajęć. Będziesz uczyć się w wybranych przez siebie porach, bo to Ty najlepiej wiesz, jak zarządzać swoim czasem. Niemiecki dla początkujących możesz odkrywać w domowym zaciszu albo w pociągu. Wystarczy Ci do tego jedynie komputer z dostępem do Internetu. Pozytywne opinie, które otrzymujemy w naszych mediach społecznościowych, potwierdzają, że to skuteczne podejście. Przekonaj się o tym sam! Los geht’s!